BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

3. Φίλες ακόμα και τώρα

Άλις POV

Έκλεισα το τηλέφωνο και αναστέναξα. Τον προηγούμενο χρόνο σχεδίαζα τον γάμο της καλύτερης μου φίλης με τον αγαπημένο μου αδελφό. Είχα ήδη μιλήσει με ένα νέο σχεδιαστή για να μπούμε στην λίστα αναμονής για το νυφικό. Μία λίστα με αναμονή 15 μηνών. Ποιος θα το φανταζόταν; Τώρα που θα ήταν η σειρά μας η ζωή όλων μας είχε πάρει μία τελείως διαφορετική τροπή.

Κατάρα!

Το σχέδιο που είχα συζητήσει με τον Μισέλ θα ήταν τέλειο για τον γάμο της Μπέλα με τον Έντουαρντ, όλο δαντέλα και με μία διακριτική ουρά, θα ταίριαζε τέλεια με την εποχή που ζούσε ο Έντουαρντ. Ο Τζάσπερ μπήκε στο δωμάτιο στέλνοντας κύματα ηρεμίας.

«Μη κάνεις τέτοια μούτρα», με αγκάλιασε και με φίλησε στο μέτωπο.

«Μα γυρίσαμε. Θα μπορούσα να ετοιμάσω τον γάμο τους στην εντέλεια. Και η αναμονή δε θα ήταν μεγάλη. Το σχέδιο ήταν έτοιμο και το νυφικό… Ω, Τζάσπερ, το νυφικό θα ήταν τέλειο. Γιατί; Γιατί; Γιατί;», σταύρωσα τα χέρια και μούτρωσα.

«Η σπουδαία Άλις Κάλεν δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε κάποιους απρόβλεπτους παράγοντες δηλαδή; Άλις, αγαπάς την Μπέλα. Έτσι δεν είναι;»

«Και βέβαια, Τζάσπερ!»

«Τότε βοήθησέ την. Έκανε μία επιλογή. Ίσως πολύ δύσκολη για εκείνη. Υποστήριξέ την. Και είμαι σίγουρος πως αν το θέλεις πραγματικά μπορείς να ετοιμάσεις τον τέλειο γάμο για την Μπέλα και το κουτάβι σε 2 μήνες. Εκτός αν δεν μπορείς…», χαμογέλασε και μου έκλεισε το μάτι.

«Τζάσπερ προσβάλεις τον επαγγελματισμό μου», σήκωσα περήφανα το κεφάλι. «Εδώ θα μπορούσα να σχεδιάσω τον τέλειο γάμο ανάμεσα σε μία αρκούδα γκρίζλι και τον Έμμετ», και χαμογέλασα. Είχα σχεδιάσει στο μυαλό μου αυτόν τον γάμο και σκεφτόμουν να τον εφαρμόσω για την επόμενη πρωταπριλιά. «Όμως Τζάσπερ, η Μπέλα θα θέλει την βοήθειά μου;»

«Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να το μάθεις»

«Είσαι τέλειος, το ξέρεις;»

«Χάρη σε σένα. Σε περιμένω το βράδυ να μου πεις πως πήγαν τα πράγματα»

«Τα λέμε το βράδυ», τον φίλησα και έτρεξα να πάρω το τζιπ του Έμμετ. Είχα κουβάλημα.

Μπέλα POV

Μπήκα στο σπίτι και έκλεισα την πόρτα. Στάθηκα πάνω της και έκλεισα τα μάτια. Επιστροφή στην πραγματικότητα. Με τον Τζέικ είχαμε συμφωνήσει ο γάμος να γίνει λίγες μέρες μετά την αποφοίτηση, κάτι απλό και σεμνό. Προχώρησα στην κουζίνα και έβαλα ένα ποτήρι νερό.

Πώς θα οργανώσω έναν γάμο σε λιγότερο από 2 μήνες; Η εκκλησία, οι προσκλήσεις , η τούρτα, το νυφικό; Δεν ένοιωθα καλά. Είμαι τελείως άχρηστη σε αυτά τα ζητήματα. Πώς θα τα κατάφερνα; Εδώ ούτε ένα απλό πάρτι δεν μπορώ να οργανώσω. Ενώ η Άλις… Είμαι σίγουρη πως θα προλάβαινε να οργανώσει τα πάντα στην εντέλεια στο μισό χρόνο.

Αχ, η Άλις. Ύστερα από αυτό που έκανα δε θα ήθελε να μου ξαναμιλήσει. Ήταν η καλύτερή μου φίλη. Ήθελα την βοήθειά της σε αυτό. Θα ήξερε τους τέλειους συνδυασμούς. Τι λουλούδια θα ταίριαζαν με την εκκλησία. Θα με ηρεμούσε με το άγχος. Θα με τράβαγε για τα ψώνια και θα με τρέλαινε με τις πιο εξωφρενικές προτάσεις. Χαμογέλασα με την εικόνα μιας Άλις να χοροπηδάει πάνω κάτω. Χτύπησε το κουδούνι. Χμ, ο Τζέικ ήρθε νωρίς. Πήγα να ανοίξω την πόρτα, είχαμε πολλά να πούμε.

«Άλις;!», μπροστά μου στεκόταν μία Άλις χαμογελαστή με ένα φραπουτσίνο και μία στοίβα περιοδικά.

«Δεν έχουμε χρόνο, μπες μέσα και πάρε αυτά», μου έδωσε τον καφέ και τα περιοδικά. Τα πήρα κοιτάζοντάς την σα χάνος.

«Πάω να φέρω τα υπόλοιπα πράγματα και θα κάτσουμε στο σαλόνι», έγνεψα και πήγα. Μπήκε λίγα δευτερόλεπτα πιο μετά κουβαλώντας δειγματολόγια και ακόμα περισσότερα περιοδικά.

«Τι γίνεται εδώ πέρα;»

«Οργανώνουμε το γάμο σου. Πότε είναι ο γάμος;»

«Λίγες μέρες μετά την αποφοίτηση», απάντησα μηχανικά. Ήμουν ακόμα σε κατάσταση σοκ.

«Τι! Δε θα προλάβουμε να ράψουμε. Ευτυχώς που έφερα τα περιοδικά. Θα πρέπει να συμβιβαστούμε με ένα έτοιμο. Δε σε πιστεύω. Δε με λυπάσαι καθόλου; Πως θα τα προλάβω όλα; Θα πρέπει να ετοιμάσω τον τέλειο γάμο σε ελάχιστο χρόνο. Θα…», την αγκάλιασα σφιχτά.

«Θα είναι ο τέλειος γάμος γιατί η καλύτερή μου φίλη που θα τον οργανώσει στην εντέλεια θα είναι η πρώτη παράνυφος», με κοίταξε με έκπληξη και τσίριξε.

«Ω, Μπέλα, σου υπόσχομαι πως θα βάλω τα δυνατά μου. Δε θα σε απογοητεύσω. Πιες τον καφέ. Δε τόλμησα να πάρω κάτι πιο δυνατό σε καφεΐνη αλλά θα βοηθήσει για τη δουλειά που έχουμε να κάνουμε. Έλα», κάτσαμε στο πάτωμα και απλώσαμε τα περιοδικά.

2 ώρες μετά…

«Μπέλα ποια είναι η γνώμη σου για την γαλλική σειρά;»

«Ε, τι;», τελικά εκείνο το φραπουτσίνο δε βοήθησε όσο θα ήθελα. Κουτουλούσα από τη νύστα.

«Εννοείς εκείνο το στράπλες;
«Όχι, όχι αυτό ήταν από την ιταλική σειρά. Άστο ούτως ή άλλως έχει έρθει ο Τζέικ»

«Τέλεια!», πετάχτηκα να ανοίξω την πόρτα. Μάλλον η νύστα δεν ήταν από την κούραση τελικά.

«Γεια»

«Γεια», με κοίταξε απορημένος. «Με ποιον είσαι;», του χαμογέλασα και τον έπιασα από το χέρι.

«Έλα, θέλω να σου γνωρίσω την διοργανώτρια και πρώτη παράνυμφο για το γάμο μας», η Άλις στεκόταν όρθια και κοίταξε διστακτικά εμένα και τον Τζέικ. Στράφηκα στον Τζέικ που στεκόταν με το στόμα ανοιχτό. Του το έκλεισα.

«Για να δεις πόσο καλή είναι , μάθε πως με έχει ήδη στρώσει στη δουλειά», του είπα παιχνιδιάρικα. Ήθελα την αποδοχή του, την χρειαζόμουν για να την έχω δίπλα μου.

«Ναι, αν εξαιρέσεις ότι ύστερα από 2 ώρες δεν έχουμε ούτε μία γενική ιδέα για το τι γάμο θέλετε και ο χρόνος πιέζει…», η Άλις πετάχτηκε .

«Άλις», την κοίταξα παρακλητικά.

«Ελπίζω να βοηθήσεις και εσύ γιατί θα έχουμε πρόβλημα εκτός αν αστειεύτηκε όταν είπε πως ο γάμος θα γίνει μετά την αποφοίτηση. Πες μου πως αστειεύτηκε. Πες μου πως έχω χρόνο μέχρι το Σεπτέμβριο»

«Άλις!»

«Θέλεις να βοηθήσεις στο γάμο; Είσαι σίγουρη;», την ρώτησε ο Τζέικ.

«Αυτό που ξέρω με σιγουριά είναι πως η καλύτερή μου φίλη παντρεύεται και με χρειάζεται. Ούτε το μπάτσελορ δε θα μπορέσεις να οργανώσεις Μπέλα», κοκκίνιζα ένιωθα το αίμα να ανεβαίνει στο πρόσωπο και να μετατρέπομαι σε ένα τεράστιο παντζάρι. Γιατί Άλις;

«Αυτό είναι αλήθεια, ούτε ένα απλό πάρτι», πέταξε ο Τζέικομπ. Και εσύ Βρούτε;

«Τόσο άχρηστη με θεωρείς;», είχαν δίκιο αλλά δε μου άρεσε να το ακούω.

«Μπέλα, ας το παραδεχτούμε. Κάνεις το ωραιότερο κοκκινιστό. Έχεις διαβάσει όλους τους κλασικούς, αλλά από αυτά τα πράγματα δεν έχεις καμία ιδέα»

«Οπότε είμαστε σύμφωνοι;», ρώτησε η Άλις με ανυπομονησία.

«Μάλλον. Με την Μπέλα θα πρέπει να συζητήσουμε κάποια πράγματα γιατί μάλλον θα πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές»

«Καλά. Εδώ είναι μία λίστα ανοιχτών ερωτήσεων και πολλαπλής επιλογής για το τι θέλετε για το γάμο. Άμα θα είναι κλειστός, χρειάζομαι ακριβή ημερομηνία, αριθμό καλεσμένων και πιθανοί χώροι όπου θα γίνει η τελετή και το πάρτι μετά», του έδωσε το χαρτί χωρίς να τον αγγίξει.

«Το είδες πως θα συμφωνήσω;», την ρώτησε καχύποπτα.

«Όχι, απλώς ξέρω ότι δε θα βρείτε καλύτερο άτομο για αυτή την δουλειά», με αγκάλιασε σφιχτά, μάλλον αρκετά. «Σ’ ευχαριστώ που με θέλεις σε αυτό», μου ψιθύρισε.

«Πώς να μη σε θέλω; Χωρίς εσένα δε θα είχα καμία ελπίδα», μου χαμογέλασε, χαιρέτησε σιωπηλά τον Τζέικομπ και έφυγε.

«Ωχ!», κοίταξα το σαλόνι. Ήταν γεμάτο περιοδικά και δειγματολόγια. Μάλλον θα είχα πολύ μάζεμα.

«Έλα», με έπιασε αγκαζέ ο Τζέικομπ. «Θέλω να πάρω καθαρό αέρα και να συζητήσουμε», και βγήκαμε από το σπίτι.