Κοίταξε έξω από το παράθυρο κρατώντας το τσιγάρο στο χέρι του. Τα μπρονζέ του μαλλιά ανέμισαν λίγο από το απαλό αεράκι.
«Τι ξέρουμε για τη νέα κοπέλα;»
«Όχι, πολλά. Είναι η κόρη του διοικητή και ήρθε στην πόλη πριν λίγες μέρες. Η μητέρα της ξαναπαντρεύτηκε και μετακόμισε με τον νέο της άντρα στο Φοίνιξ»
«Και τι κάνει εδώ; Στου διαόλου το κέρατο;», πήρε μία γερή ρουφηξιά από το τσιγάρο του.
«Μάλλον ήθελε να τους αφήσει μόνους τους. Ο Τζάσπερ μου είπε που την είδε πως φαίνεται πολύ γλυκιά και αθώα», τόνισε τις τελευταίες λέξεις τραβώντας του την προσοχή.
«Δηλαδή;»
«Καστανά μαλλιά, σώμα με απαλές καμπύλες, χωρίς κάτι υπερβολικό και με το βλέμμα ενός ελαφιού»
«Ελαφιού;», έγλυψε τα χείλη του.
«Ναι, νομίζω πως είναι ακριβώς ότι ψάχνουμε αδελφέ»
«Νομίζω πως θα συμφωνήσω. Ανυπομονώ να γνωρίσω το ελαφάκι μας και να παίξω μαζί του»
«Μη ξεχνάς πως θέλω να παίξω και εγώ, Ρομπ»
«Μην ανησυχείς Έντουαρντ θα παίξουμε και οι δύο», έσβησε το τσιγάρο στο περβάζι και το πέταξε στον κήπο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου